Bielska linia książęcego rodu Sułkowskich/ostatni Sułkowscy na bielskim zamku (1918-1945)

Bielska linia książęcego rodu Sułkowskich – Ostatni Sułkowscy na bielskim zamku (1918–1945) to druga część historii bielskiej linii książęcego rodu Sułkowskich, opracowana przez autora w latach 2016–2022. Jej treść oparto na bogatej bibliografii oraz źródłach archiwalnych, pozyskanymi dzięki wnikliwej kwerendzie, przeprowadzonej między innymi w zasobach Archiwum Państwowego w Katowicach i jego Oddziale w Bielsku-Białej, Archiwum Państwowym w Poznaniu, Archiwum Państwowym we Wrocławiu – Oddział w Kamieniu Ząbkowickim, Centralnym Archiwum Wojskowym w Warszawie oraz Oddziałowych Archiwach Instytutu Pamięci Narodowej w Gdańsku, Katowicach i Szczecinie. Wsparciem przy powstaniu niniejszej książki były materiały archiwalne, udostępnione przez potomków niegdysiejszych pracowników bielskiego fideikomisu, między innymi rodziny Benecików i Donocików. Zasadniczym źródłem stał się natomiast zasób archiwaliów po książęcym rodzie Sułkowskich, zgromadzony przez Muzeum Historyczne w Bielsku-Białej z siedzibą główną na Zamku Książąt Sułkowskich. Niniejsza książka jest kontynuacją opowieści o Sułkowskich, którym po 1918 roku przyszło żyć w Bielsku w nowych realiach gospodarczych i politycznych, najpierw w II Rzeczypospolitej, następnie w czasie okupacji niemieckiej, w końcu w powojennej Austrii. Dzięki dostępowi do nowych źródeł podjęto w niej próbę uzupełnienia biografii Aleksandra Edwarda (1856–1929) – VIII księcia bielskiego, jego pierworodnego syna Aleksandra Ludwika (1893–1956) – IX księcia bielskiego oraz jego wnuka, Aleksandra Józefa (1940–2020) – X księcia bielskiego, zamykających dwuwiekową obecność Sułkowskich na bielskim zamku.